Geert Tomlow, voormalig regisseur, ziet een mooie rol
weggelegd voor mediation: “Een mediator is er
voor beide partijen.” Tekst: Vincent Weggemans
In De Jonge Haan begeeft Geert Tomlow zich op bekend
terrein. Met ruim dertig jaar ervaring als editor, regisseur en producent kent
hij het klappen van de Hilversumse zweep. In 2005 besloot hij politiek actief
te worden en meldde zich bij de PVV van Geert Wilders, die hem opnam in zijn
talentenklasje. Tomlow: “Ik voelde dat mijn tijd in Hilversum langzaam ten
einde liep. Ik was uitvoerend producent en vond weinig bevrediging meer in mijn
werk. Tegelijk wilde ik in de politiek meewerken aan het besturen van
Nederland. Omdat de PVV in die tijd bepaald nog niet salonfähig was, bleven
daarna veel deuren in Hilversum voor mij gesloten. Toen ik na de verkiezingen
niet in de Tweede Kamer kwam en Wilders duidelijk maakte niet met mij verder te
gaan, werd ik behoorlijk op mezelf teruggeworpen. Wat nu? Dat was een
belangrijk moment in mijn leven, zoals veel omroepmedewerkers dat de komende
tijd zullen meemaken. Het is zeer belangrijk dat ze zich daarop voorbereiden.
Als je geen plan B en C hebt, dan zul je het niet redden.”
Boze buitenwereld
Omroepmensen leven in een bubbel, aldus Tomlow. In Hilversum
gelden andere wetten dan in de wereld buiten de omroep. “De publieke omroep is
een moloch, een monster met tien Nederlandse zenders die continu gevoed moeten
worden. Die machine stopt niet, dus alles wijkt voor de uitzending. De deadline
is heilig, het moet immers op zender. Buiten Hilversum, in andere organisaties,
gaat dat heel anders. Daar gelden andere termijnen, samenwerkingsvormen,
hiërarchieën, die moet je leren kennen. Ik heb het aan den lijve meegemaakt,
het is alsof je opnieuw moet beginnen. Dat is een interessant proces. Het heeft
mij veel gebracht; ik ben lid van Nieuwspoort geworden, doe politieke analyses
voor de BBC, mag als mediator allerlei conflicten oplossen, ik geniet nu volop
van mijn werk. Ik mis af en toe die deadline wel, die je dwingt continu te
presteren. Aan de andere kant heb ik nu meer tijd en gelegenheid voor
reflectie, ik denk meer na. Je moet jezelf opnieuw uitvinden als je uit de
omroepwereld stapt: wat kun je als opnameleider in de boze buitenwereld, als
cameraman zonder camera, als regisseur zonder programma?”
Opgeheven hoofd
Op advies van vrienden ging Tomlow studeren. Hij volgde een
master Conflict Management bij Schouten en Nelissen University en ontdekte wat
hem écht interesseerde: praten met mensen, wederzijds begrip bewerkstelligen,
gemeenschappelijke grond zoeken. Tomlow: “De term mediation heeft een
juridische bijsmaak, maar ik trek het graag breder. Als mediator laat je
strijdende partijen inzien wat het gemeenschappelijke belang is, opdat hun
focus niet langer ligt op het conflict, maar op de weg voorwaarts. Bij
echtscheidingen richten mensen zich vaak op de ruzies die nog uitgevochten
moeten worden, maar zo kom je er niet uit. Een mediator zorgt ervoor dat de
emoties om de scheiding niet de samenwerking in de toekomst in de weg zullen
staan. Voor ontslagprocedures geldt hetzelfde: woede om ontslag moet niet de
besprekingen over de voorwaarden beïnvloeden. Het is belangrijk dat de
werknemer met opgeheven hoofd het pand kan verlaten, zoals het voor de
werkgever belangrijk is dat hij niet een ex-medewerker heeft die iedereen
vertelt hoe slecht hij is behandeld. Die conflicten kun je beslechten in het
bijzijn van een advocaat à raison van 300 euro per uur, maar die heeft er
financieel baat bij dat het conflict nog even voortduurt. Een onafhankelijke
mediator niet, die is er immers voor beide partijen.”
Blijven investeren
Een baan bij de omroep doet het altijd goed op feestjes, er
valt immers genoeg te vertellen. Maar wat als het werk deel van je identiteit
is geworden en je baan valt weg? Volgens Tomlow is dat voor veel voormalig
omroepmedewerkers een groot probleem. “Het zelfvertrouwen krijgt een enorme
knauw en je leven staat op z’n kop. Je moet verder, maar hoe? Ik coach mensen
bij deze overgang door terug te gaan naar het begin: wat kun je, wat wil je?
Het valt me op dat veel mensen een slecht zelfbeeld hebben, vol onzekerheid
over de eigen talenten. Vooral vrouwen hebben daar last van. Maar het is heel
goed mogelijk dat het niet aan jou ligt dat je je baan bent kwijtgeraakt. Kijk
naar deze bezuinigingsronde, die zal velen raken die uitstekend functioneren.
Juist daarom is het voor omroepmedewerkers van belang nu vast na te denken over
wat ze met hun leven willen. Een baan in de media is niet meer voor het leven,
dus wat wordt die tweede carrière? Als het ontslag je overvalt, ben je te laat.
Dan zit je met een uitkering thuis, met waarschijnlijk toenemende financiële
zorgen, en moet je de kracht en energie hebben om jezelf opnieuw uit te vinden?
Dat is ontzettend moeilijk. Veel mensen kabbelen rustig voort in hun baan,
draaien hun diensten en beseffen niet hoe kwetsbaar hun ecosysteempje is. Je
moet blijven investeren in jezelf, verder kijken dan je huidige baan. Want die
kan zomaar ophouden.”
Wie is Geert Tomlow?
Na een carrière als editor, regisseur (van onder meer Zeg ‘ns Aaa en Sonja Barend’s talkshow) en
producent verruilde Geert Tomlow (1955) in 2005 de Hilversumse slangenkuil voor
de Haagse. Hij stond twaalfde op de lijst van de PVV, maar bij de verkiezingen
in 2006 lukte het hem net niet om in de Tweede Kamer te komen. Hij ging
vervolgens Conflictmanagement studeren en richtte met Jeroen Ketelaars en Lucita
Couto Gestal Stichting De Nationale Mediator op. Als onafhankelijke
conflictoplosser wordt zijn hulp ingeroepen bij echtscheidingen,
arbeidsconflicten en andere zakelijke geschillen. Daarnaast begeleidt hij
mensen die na een arbeidsconflict een nieuwe richting willen geven aan hun
carrière.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten